( قصه سعديه الصعيديه وميدو الاستايل )

الحلقه الثالثه عشر


صحيوا الصبح بدرى ركبوا الاتوبيس وفى طريقهم للقاهره جنى وميدو اعدين جمب بعض وندى وسعديه قاعدين جمب بعض وسعديه متنرفزه اوى علشان جنى بتعمل حاجات كده مش لزيزه خالص مع ميدو وبتهرج معاه وبتاكله وسعديه طول السكه هتطق
طيب ليه بقى يا سعديه انتى حبيتى ميدو ولا ايه
سعديه بقى عماله تتكلم فى سرها
( ايه المياعه وجله الادب دى البت مفيش فى وشها خشى ولا ادب خالص والتانى ما صدج ربنا ياخده شوفى فرحان جوى ازاى وفاتح حنكه ده جاته داهيه تاخده وتاخدها اتلموا لتنين على بعض ماهو كل طير يتلم على الى شبهه اتنين جربانين )
ندى طبعا حاسه بيها وعارفه انها متنرفزه
ندى : مالك يا سعديه فيه ايه
سعديه : ماليش يا بت فيه ايه
ندى : لا شايفاكى متنرفزه اوى
سعديه : ليه ياختى شايفانى بشد فى شعرى ولا بجطع فى هدومى بس انا ما بحبش جله الادب دى
ندى : فين قله الادب دى
سعديه : ليه ياختى مش شايفه السحليه والبرص الى جمبك
ندى : تقصدى ميدو وجنى
سعديه : ايوه ياختى زفت والعفريته بتاعته دى
دى البت ولا دانا فى زمانها الى ناجص بس يعملولها اغنيه وتجول فيها انا جنى انا جن جن
ندى:هههههههههههه تصدقى تنفع
سعديه: اه وبدل ما يجيبوا واحد يجولها عزيزه لا يجولها عفريته عفريته
ندى : هههههههههه بجد هيبقى كليب تحفه
سعديه : ربنا ياخده وياخد امثالها من البشر
دار الحوار طبعا طويل بين سعديه وندى وميدو وجنى عايشين احلى جو رومانسى ووصلوا الى ارض القاهره وكل واحد خد شنطته وروح بيتهم
سعديه وصلت بيت عمها وخبطت اعدت وقت طويل تخبط محدش بيرد
سعديه: يادى النيله همه عزلوا ولا ايه اما عرفوا نى جايه وممكن يكونوا ماتوا يومهم اسود
بعد مده فتحت مرات عمها
مرات عمها : اهلا يا سعديه حمد الله بالسلامه
سعديه: الله يسلمك يا مرات عمى ايه انتى مفتحتيش ليه على طول
مرات عمها : معلش انا مش سمعتك وعمك فى الشغل واولاد عمك فى المدارس والجامعه المهم انتى عملتى ايه انبسطى فى الرحله
سعديه : يعنى الحمد لله يا مرات عمى كانت كويسه بس ربنا مايوريكى يا مرات عمى على الى شوفته
مرات عمها : شفتى ايه يا سعديه احكيلى
سعديه: اه ما تصجى انتى تسمعى الكلام ده عارفاكى شفت ناس يا بوى يا بوى ملط يا مرات عمى جال ايه لابسين مايوه ومفيش مايوه من اساسه جله حيه وجله خشى ولا الى بيعملوه ربنا ياخدهم
مرات عمها : هههه الحاجات دى عادى يا سعديه هناك
سعديه : عادى ايه الهى تولع فيهم جهنم ربنا ياخدهم لمعفنين الابراص الجعانه دى
المهم يا مرات عمى انا هريح شويه لغايه اما عمى يجى
مرات عمها : ماشى اما يجى عمك انا هصحيكى
دخلت سعديه تنام واما جه عمها صحيت وسلمت عليه
واعدت سعديه تحكيلهم على الى حصل فى الرحله وهمه ميتين من الضحك
عمها: بجد دى كانت رحله جميله يا سعديه
سعديه : ايوه ياعمى بس البت جنى ربنا يحرجها هى الى كانت منرفزانى وجيبالى شلل رعاش
عمها : انتى الى كنتى محبكاها شويه المهم جبتيلنا ايه معاكى
مرات عمها : ايوه صحيح جبتيلنا ايه
سعديه فى سرها( ومالكوا كده مسروعين انت ومرتك الفجريه دى جبتولنا ايه من كتر الفلوس الى بتدوهالنا الهى تضربوا تفليسه تداينوا من بعدها )
اه يا عمى جبتلكوا حاجه كده بس على الكد عندكوا فى الشنطه
طلعوا الهدايا بتاعت سعديه وفرحوا بيها جدا لانها افتكرتهم
وبعد كده دخلت سعديه تنام علشان تروح الجامعه الصبح
تعالوا نشوف حصل ايه الحلقه الجايه

--------------------

الحلقه الرابعه عشر


تانى يوم الصبح راحت سعديه الجامعه قابلت ندى وسلمت عليها وهم قاعدين يتكلموا جات جنى وميدو
جنى : هاى جود مورنينج
سعديه : قال يا جاعدين يكفيكوا شر الجايين جود مورنينج ورحمه الله وبركاته اهلا ياختى
ميدو : ازيكوا عاملين ايه
ندى: الحمد لله كويسين
سعديه : تعالوا ندخل المحاضره احسن من الرغى ده
ميدو : هى ابتديت
سعديه : نموسيتك كحلى انت بتسال هتبتدى دلوجتى يلا بينا
دخلوا المحاضره واعدوا ميدو الاول وجمب منه جنى وجمبها سعديه وجمبها ندى دخل الدكتور وبدا الشرح سعديه اعده متغازه مش عارفه ايه السبب
سعديه : يادى اليوم لاسود ايه الدكتور المهبب ده ده ميت اربع مرات جبل كده وجاى يموت الخامسه هنا فى وشنا
بت يا جنى انتى فاهمه حاجه
جنى : يا ستى ده كله فى الكازوزه محاضره وهتعدى
سعديه : كازوزه الله على ده تعليم انا عارفه ايام بيبسى وسفن اب كمان
بت يا ندى انتى فاهمه حاجه
ندى : والله يا سعديه مش فاهمه اوى بس يلا نبقى نزاكر احنا من الكتاب وخلاص
سعديه : لا والله انا معرفش كده اما يشرح كويس اما يتهبب يموت ولا يشوفله جبر جبل اما الجبور تغلى وتبجى بفلوس
جنى : ما تسكتبى بقى صدعتينى وخلاص عامله فيها عالمه يعنى هتطلعى احمد زويل ياختى
سعديه : والله انا فى محاضره ومش عايزه اازيكى يا كلبه
جنى : انا كلبه
سعديه : ايوه كلبه فعلا كلبه
جنى : طيب انا هوريكى يا انتى
الدكتور شافهم طبعا وهمه عمالين يرغوا وشادين مع بعض
الدكتور : هو فيه ايه انتوا لتنين اقفوا قلولى فيه ايه
سعديه : بصوت واطى يادى النيله هو ميت اصلا ردت فيه الروح علشان يشوفنا انا جولت انها ايام طين وهباب
جنى : انا معملتش حاجه يادكتور هى الى بتتخانق معايا
الدكتور: من غير سبب يعنى
سعديه : لا يا دكتور بسبب
هى بتجلى انها مش فاهمه منك حاجه خالص وانا علشان بكن لحضرتك كل حب وتجدير ما استحملتش انها تتكلم عليك فا زعجتلها وجولتلها الدكتور نابغه من نوابغ الزمن فلته مفيش منه اتنين
الدكتور: شكرا يا بنتى ربنا يحميى
سعديه : بصوت واطى وياخدك جول امين
جنى : دى كدابه يا دكتور دى هى الى بتقول كده
الدكتور : اخرسى واخرجى بره
سعديه فرحانه طبعا وجنى بتطرد بره خرجت جنى وبعد اما خلصت المحاضره راحوا سعديه وندى وميدو الكافتريا كانت هناك جنى
جنى : على فكره انا مش هعديلك الى حصل ده انتى متعرفيش انا بابا مين وخالوا يبقى مين
سعديه : اهدى يا حجه انتى انا ما بتهددش اهدى كده واجعدى خديلك سندوتش ولا كوبايه عصير تهدى اعصابك
ميدو : هى بتهرج معاكى معلش يا جنى محصلش حاجه
جنى : يعنى انت عجبك الى حصل ده
ندى : معلش بقى
سعديه: بصى يا با انتى اوعى تانى تجولى بابا ولا خالى خلخل نيبانك وكسر دروسك ياختى
ميدو: ما خلاص بقى يا سعديه هو فيه ايه
ندى وميدو هدوا الموقف وانتهى اليوم وهمه ماشيين جنى ندهت على ميدو
جنى : ميدو
ميدو : نعم يا جنى
جنى : انا عايزاك فى حاجه مهمه اوى
ميدو : طيب قولى يا جنى
جنى : لا يا حبيبى ماينفعش هنا انا اشوفك فى النادى بقى اخر النهار
ميدو: اوك بس انتى مش تتاخرى
جنى : اوك يلا باى
هنشوف بقى بكره هى جنى عايزه ميدو فى ايه وشكلها الاحداث هتطور والموضوع هيكبر
اما نشوف بقى الحلقه الجايه

الحلقه الخامسه عشر
وجه معاد المقابله واتقابلوا جنى وميدو فى النادى
جنى : ميدو انت بتحبنى ولا لا
ميدو : طبعا يا جنى يا حبيبتى ليه بتسالى كده
جنى : اصل انا الفتره الى فاتت دى لقيتك مهتم بسعديه دى فكرت انك بتحبها
ميدو : انا احب سعديه لا سعديه دى زى اختى وكمان سعديه م دماغى خالص
جنى : طيب يبقى لازم نعمل خطوبه
ميدو : مش دلوقتى يا جنى بلاش استعجال احنا لسه فى اول الطريق
جنى : بصراحه كده بابا عايز يجوزنى ابن صاحبه معتبرنى سفقه من سفقاته وانت لازم تيجى تخطبنى
ميدو : مش عارف يمكن بابا ميوافقش
جنى: انت لو بتحبنى هتقنعه اتصرف بقى
ميدو : حاضر هتصرف
ميدو رجع البيت وكلم باباه فى الموضوع ميدو طبعا دلوعه ماما وبابا وافقوا من غير اى نقاش وقالوا انهم هيروحوا يتقدموا لجنى تانى يوم وطبعا ميدو اتصل بجنى وقالها وفرحت جدا وهمه لتنين مش راحوا الجامعه تانى يوم وندى وسعديه كانوا قلقانين عليهم
ندى : هو ميدو وجنى مجوش ليه
سعديه : معرفش يختى يمكن يكوانوا متواعدين وراحوا يصيعوا فى اى مكان
ندى : تصدقى بجد انا شاكه انهم كانوا متواعدين بجد لانهم امبارح اعدوا يتكلموا واحنا مروحين
سعديه : الهى يكون طسهم قطر ولا اتوبيس همه لتنين ونرتاح منهم
ندى : يا شيخه حرام عليكى استنى اما يجوا بكره ونعرف فيه ايه
سعديه : قلبى مش مطمن ربنا يستر
سعديه وندى قضوا يومهم زى العاده ومشيوا وجم تانى يوم طبعا دخلت سعديه لقت نص شباب وبنات الجامعه واقفين مع جنى وميدو وبقلولهم الف مبروك
سعديه ندهت على ندى وبتسالها
سعديه : ندى هو فيه ايه
ندى: تعالى باركى لميدو وجنى
سعديه : ليه همه كسبوا الدورى
ندى : اتخطبوا لبعض
سعديه جاتها حاله زهول وصمت فضلت ساكته ندى تكلمها وهى مش مركزه معاها خالص
ندى : سعديه سعديه مالك
سعديه : لا مفيش مصدعه شويه
ندى : طيب تعالى باركيلهم
سعديه : ماشى
راحت سعديه تباركلهم الهانم جنى طبعا مش لازم تعدى اليوم على خير
سعديه : الف مبروح يا جنى الف مبروك يا ميدو
ميدو : الله يبارك فيكى يا قمر عقبالك
جنى : عقبال يا سعديه شفتى ميدو جابلى ايه
سعديه : حلو
جنى : حلو ايه ده يجنن انتى ما بتفهميش فى الزوق ولا ايه
سعديه : لا بتفهمى انتى ياختى
جنى : طبعا انتى اخرك دبله صفيح من ام ربع جنيه ويجيبهالك واحد فلاح من عندكوا
سعديه : يا مسهل يا رب ده يوم مفترج عليكى لمى نفسك انتى يا سحليه يا عصايه النقاريه
ميدو : جنى عيب كده بقى
ندى اخدت سعديه وراحوا الكافتريا هناك سعديه اعده ساكته خالص
ندى: سعديه هو مالك انهرده
سعديه : مالى ايه مفيش يا بت
ندى : لا ساكته وشكلك مش طبيعى انتى زعلى اما عرفتى ان جنى وميدو اتخطبوا
سعديه : لا يا بنتى وهزعل ليه
ندى : اوعى تكونى بتحبى ميدو
سعديه : انا لا ميدو مين الى احبه ده انا تعبانه وماشيه يلا سلام
سعديه روحت طبعا وهى مش فى حالتها الطبيعيه دخلت الاوضه وقفلت على نفسها وبدأت تحاسب نفسها وتقول
هو انا زعلت ليه كده هو انا حبيته ولا ايه ــــــــــ لالالالالالالالالا احب مين ده عيل تافه ورمه وملوش شخصيه ـــــــــــــ بس منكرش انى اتشديتلوا واعجبت بيه ـــــــــ لا اعجلى يا سعديه ده مش ليكى ــــــــــــــــ بس هو طيب جوى ـــــــــ يا وجعه سوده ومهببه كانى حبيته بجد ــــــــــــ يا بت اعجلى انتى جايه تتعلمى مش تحبى احترمى نفسك
وفضل حوار طويل بين سعديه ونفسها بقى وبردو حست انها حبيته واتشدت ليه يا ترى هيحصل ايه بعد كده هنشوف الحلقه الجايه